Eritrosit

Alyuvar yani eritrositler, elektronik kan sayım aletlerinden alınan çıktılarda RBC diye ifade edilir. Eritrositlerin asıl görevi akciğerlerdeki oksijeni dokulara iletmektir. Eritrositler, kanda en çok bulunan hücrelerdendir. Eritrosit, tıp alanında alyuvarların diğer adı olup, 1658 senesinde Jan Swammerdam tarafından tanımlanmıştır.
Eritrositler, kan hücrelerinin ortalama %90 ını oluşturmaktadırlar. Orta yaş bir insanda ortalama 30 trilyon eritrosit vardır. Kanın renginin kırmızı olması eritrositlerin taşıdığı hemoglobin denilen demirli proteine bağlıdır. Akciğerlere ulaşan kanın her 100ml.si, solunan havada bulunan oksijenin 21 ml. sini, içeriğindeki eritrositler ve hemoglobin vasıtasıyla kendisine bağlamaktadır. Normal şartlarda akciğerlerden ayrılmış olan kan, % 95 kadarıyla oksijenle dolmuş olur. 100 ml. Kanda bulunan 21 ml. oksijenin 6-7 mi.si beden tarafından kullanılırken, akciğerlere iletilen kanda bile 14-15 ml. Oksijen bulunmaktadır.

Bu söz konusu oksijen, kasların çalışması, ateş yükselmesi gibi bedenin aniden ve yüksek oksijen ihtiyaçlarını karşılamak için var olan yedek oksijendir. 100 ml. Kanın içinde kadınlarda 12-16 gram, erkeklerde ise 14-18 gram hemoglobin vardır. Bu değerler 5 gram seviyesine inerse, yüzeysel ve sık sık soluk alınmaya başlanır. Bu tür durumlar için kansızlık ifadesi kullanılır. Şayet hemoglobin 100 ml.’de 3 gram seviyesine düzeyine inerse hayati tehlikeli başlar ve ölümle karşılaşılır. Ölüm riskinin ortaya çıkmasının sebebi ise vücudun yani hücrelerin oksijensiz kalmasından kaynaklanır. Bedenin veya bazı dokuların oksijensiz kalması durumuna “anoksi”, normalden daha az oksijenin dokulara iletilmesine ise “hipoksi” denmektedir.